Geschiedenis van het breien

Breien gaat tot ver in de geschiedenis. Al heel vroeg ontdekte men dat van de vachtharen van de dieren warme kleding en dekens gemaakt konden worden. In allerlei culturen zijn wel wollen kleding en lappen gevonden en heeft iedere cultuur wel zijn folklore van breiwerk.

Over de gehele wereld was het breien heel gewoon en werd door zowel mannen als vrouwen gedaan.

Ook hier in Europa werd gebreide kleding veelgedragen en met name truien was dé warme kleding voor de beroepsgroepen zoals vissers, herders en dergelijke. Vroeger was het dan ook normaal dat deze vissers en herders, de mannen dus, naast het netten boeten ook konden breien.

 

Dit duurde zeker tot in de 20e eeuw. Wie kent hedendaags de zogenaamde “schipperstruien” niet? Iedere streek of dorp had dan ook vaak zijn eigen patroon in de truien verwerkt. Een heel leuk en interessant boek hierover (inclusief 60 patronen!) is Visserstruien” van Stella Rue welke vertelt over de diversiteit aan schipperstruien uit 40 Nederlandse dorpen. Maar ook de schaapsherder zelf was onder het schapenhoeden vaak aan het breien. Er werd niet alleen functionele kleding gebreid, ook de niet werkende klasse had gebreide kleding. Hetzij als warme onderkleding in de winter, hetzij als bovenkleding verwerkt met goud- en zijdedraden.

Na de 19e eeuw was het vooral een bezigheid dat door vrouwen uitgeoefend werd en was het normaal dat ieder meisje deze vaardigheid zich eigen maakte.

Evenals dat zij moesten leren borduren (o.a. de verplichte stekenlappen) en naaien. Immers was het de vrouw die de zelfgemaakte uitzet het huwelijk in bracht.

Iedere cultuur had wel een bepaalde techniek van het breien welk in de kleding tot uiting kwam. Wie kent niet het Ierse breien, wat zich uit tot prachtige motieven in o.a. kabels?
 

 

Of het breiwerk met ingebreide motieven, zoals bijvoorbeeld de Noorse truien, wat heden ten dage nog steeds enorm populair is en nu ook heel bekend: het Fair Isle breien. Ofschoon officieel Fair Isle een eiland is boven Schotland, kan men de oorsprong van dit breien gemakkelijk terugleiden tot de Noormannen.

Na de zestiger jaren begon het zelf breien uit te geraken: het professionele breien gebeurde hoe langer of vaker op breimachines. Het was dan ook vanaf toen veel goedkoper om deze machinaal gebreide kleren te kopen. Daarbij speelde ook de verwarming van de moderne huizen mee. Was vroeger 1 kolen- of houtkachel in huis gewoon, sinds die tijd werd, door opkomst van het aardgas, het normaal dat iedere kamer (centraal) verwarmd werd. Minder noodzaak om dikke (zelf)gebreide kleding te dragen. Het zelf breien van kleding raakte dan ook uit de mode en wordt alleen nog hobbymatig gedaan.

Momenteel heeft het weer een positieve wending gekregen en vooral het zelf sokken breien is weer helemaal in de mode. Vooral gebreid met allerlei prachtige kleuren, waaronder o.a. de Opal-serie  heel populair is. Immers wol is heerlijk warm, natuurlijk en duurzaam!

 

Zie hier voor patroon van bovenstaand vestje van Opal Hundertwasser

Sorteer op

Nieuwsbrief

Meld u aan voor onze nieuwsbrief
Aanmelden

Winkelwagen

Geen artikelen in winkelwagen.
© 2013 - 2024 eenrechteenaverecht | sitemap | rss